பாடம் : 19 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: நிச்சயமாக (நம் தூதர்) யூசுஃப் மற்றும் அவருடைய சகோதரர்களி(ன் வரலாற்றி)ல் (அது குறித்து) வினவுகின்றவர்களுக் குப் பல படிப்பினைகள் உள்ளன. (12:7)57
3387. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

அல்லாஹ், லூத் (அலை) அவர்களுக் குக் கருணை புரிவானாக! அவர்கள் பலம் வாய்ந்த ஓர் உதவியாளனிடமே தஞ்சம் புகுந்தவர்களாக இருந்தார்கள். யூசுஃப் (அலை) அவர்கள் (அடைபட் டுக்) கிடந்த காலம் நான் சிறையில் (அடைபட்டுக்) கிடக்க நேர்ந்து, பிறகு (அவரிடம் வந்ததைப்போல்) என்னை (விடுதலை செய்ய) அழைப்பவர் என்னிடம் வந்திருந்தால் நான் அதை ஏற்றுக்கொண்டிருப்பேன். (ஆனால், அவர் அவ்வளவு நெடுங்காலம் சிறையில் அடைபட்டுக் கிடந்தும், ‘‘தமது குற்றமற்ற தன்மையை ஏற்று அறிவிக்காத வரை சிறை’லிருந்து வெளியேற மாட்டேன்” என்று கூறிவிட்டார்.)61

இதை அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில் வந்துள்ளது.


அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 19 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: நிச்சயமாக (நம் தூதர்) யூசுஃப் மற்றும் அவருடைய சகோதரர்களி(ன் வரலாற்றி)ல் (அது குறித்து) வினவுகின்றவர்களுக் குப் பல படிப்பினைகள் உள்ளன. (12:7)57
3389. உர்வா (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்களின் துணைவியாரான ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘இறுதியில், இறைத்தூதர்கள் (மக்கள்மீது) நம்பிக்கை இழந்து, அவர்க(ளின் ஆதரவாளர்க)ளும் தங்களிடம் பொய் சொல்லப்பட்டுவிட்டதோ என்று எண்ணத் தொடங்கியபோது, அவர்களுக்கு நமது உதவி வந்தது” (12:110) என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான்.

இந்த வசனத்தின் மூலத்தில், (யிதங்களி டம் பொய் சொல்லப்பட்டுவிட்டதோ’ என்பதைக் குறிப்பதற்கான சொல்லை) யிகுஃத்திபூ’ (இறைத்தூதர்கள் பொய்யர்கள் என மக்களால் கருதப்பட்டார்கள்) என்று வாசிக்க வேண்டுமா? அல்லது யிகுஃதிபூ’ (தங்களிடம் பொய் சொல்லப்பட்டுவிட்டது என இறைத்தூதர்களின் ஆதரவாளர்கள் எண்ணினர்) என்று வாசிக்க வேண்டுமா?” என்று நான் கேட்டேன்.64

‘‘ யிகுத்திபூ’ (தாம் பொய்ப்பிக்கப்பட்டுவிட்டோமோ என்று இறைத்தூதர்கள் கருதலானார்கள் என்றுதான் ஓத வேண்டும்)” என ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் பதிலளித்தார்கள். அதாவது இறைத் தூதர்களை அவர்களின் சமுதாயத்தார் ஏற்க மறுத்தனர்.

உடனே, ‘‘அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! தங்களுடைய சமுதாயத்தார் தங்களைப் பொய்ப்பிக்கிறார்கள் என்று இறைத்தூதர்கள் சந்தேகிக்கவில்லையே! உறுதியாக நம்பித்தானே இருந்தார்கள்? (ஆனால் யிழன்னூ’ லி நபிமார்கள் சந்தேகித்தார்கள் என்றுதானே குர்ஆனின் இந்த வசனத்தில் இடம்பெற்றுள்ளது. அவ்வாறிருக்க, நீங்கள் கூறுகின்றவாறு எப்படிப் பொருள் கொள்ள முடியும்?)” என்று நான் கேட்டேன்.

அதற்கு ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள்,

‘‘அன்பு (மகனே) உர்வா! அதை அவர்கள் உறுதியாக நம்பத்தான் செய்தார்கள். (எனவே, இந்த வசனத்தில், யிழன்னூ’ என்பதற்கு யிநபிமார்கள் உறுதியாக நம்பினார்கள்’ என்றே பொருள் கொள்ள வேண்டும்; சந்தேகித்தார்கள் என்று பொருள் கொள்ளக் கூடாது)” என்று பதில் கூறினார்கள்.65

அப்போது யிகத் குதிபூ (தங்களிடம் பொய் சொல்லப்பட்டுவிட்டது என்று நபி மார்கள் கருதலானார்கள்)› என்று இருக்க லாமோ...? என நான் கேட்டேன்.66

அதற்கு ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

அல்லாஹ் காப்பாற்றட்டும். நபிமார்கள் தங்கள் இறைவனைப் பற்றி அப்படி (தங்களிடம் இறைவன் பொய் சொல்லிவிட்டதாக) நினைக்கவில்லை.67

இந்த வசனத்தின் பொருளாவது: இறைத்தூதர்களைப் பின்பற்றிய சமுதாயத்தார், தங்கள் இறைவனை நம்பி, இறைத்தூதர்களை உண்மையாளர்கள் என ஏற்று, அதன் பிறகு (தாம் ஏற்றுக்கொண்ட மார்க்கத்தின் பாதையில் நேரிட்ட) துன்பங்கள் தொடர்ந்து நீடித்துக்கொண்டேபோய், இறை உதவியும் வரத் தாமதமாகிக் கொண்டிருந்த அந்த நிலையில்தான், அந்த இறைத் தூதர்கள் தம் சமுதாயத்தாரில் தமது செய்தியைப் பொய்யென்று கருதி, தம்மை ஏற்காமலிருந்துவிட்டவர்களைக் குறித்து நிராசையடைந்துவிட்டனர். மேலும், தம்மை ஏற்றுப் பின்பற்றியவர்கள்கூட (இறை உதவி வரத் தாமதமானதாலும் துன்ப துயரங்கள் நீண்டுகொண்டே போனதாலும்) நமது செய்தியைப் பொய் யென்று கருதுகின்றார்கள் என்றும் அவர்கள் எண்ணலானார்கள். அப்போதுதான் நமது உதவி அவர்களை வந்தடைந் தது.68

அபூஅப்தில்லாஹ் (புகாரீ) கூறு கிறேன்:

அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: அவர்கள் (தம் சகோதரரான) அவர் (யூசுஃப்) விஷயத்தில் நம்பிக்கை இழந்தபோது (இஸ்தைஅசூ) தனிமையில் ஆலோசனை கலந்தனர் (12:80). யியஇச’ (நம்பிக்கை இழத்தல்) என்பதன் யிஇஸ்தஃப்அல’ வாய் பாடே யிஇஸ்தைஅச’ என்பதாகும்.

அல்லாஹ்வின் அருள்மீது நம்பிக்கை இழந்துவிடாதீர்கள் (என யஅகூப் கூறினார்). (12:87)

அதாவது நம்பிக்கை, எதிர்பார்ப்பைக் கைவிட்டுவிடாதீர்கள்.


அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 20 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: அய்யூப் தம் இறைவனிடம் பிரார்த்தித் ததை நினைவுகூருங்கள்: ‘‘என்னை நோய் பீடித்துவிட்டது. நீயோ கருணையாளர் களுக்கெல்லாம் பெரும் கருணையாளன் ஆவாய்” என்று அவர் பிரார்த்தித்தார். (21:83)69 உமது காலால் அடிப்பீராக (உர்குள்). (38:42) நமது வேதனையை அவர்கள் உண்ந்தபோது அங்கிருந்து ஓடினர் (யர்குளூன்). (21:12)
3391. நபி (ஸல்) அவர்கள்கூறினார்கள்:

அய்யூப் (அலை) அவர்கள் தமது ஆடை முழுவதையும் களைந்துவிட்டு குளித்துக்கொண்டிருந்தபோது அவர்கள் மீது தங்கத்தாலான வெட்டுக்கிளி ஒன்றின் கால் வந்து விழுந்தது. உடனே அவர்கள் அதைத் தமது துணியில் எடுக்கலானார்கள்.

அப்போது அவர்களின் இறைவன் (அவர்களை) அழைத்து, ‘‘அய்யூபே! நீங்கள் பார்க்கின்ற இந்தச் செல்வத்தைவிட்டு உம்மை நான் தன்னிறைவு பெற்றவராக ஆக்கவில்லையா?” என்று கேட்டான். அதற்கு அவர்கள், ‘‘ஆம்; (உண்மைதான்.) என் இறைவா! ஆயினும், உன் அருள்வளத்திலிருந்து நான் தேவையற்றவன் அல்லவே!” என்று பதிலளித்தார்கள்.70

அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 22 வல்லமையும் மாண்புமிக்க அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: மேலும், (நபியே!) மூசாவின் செய்தி உமக்கு எட்டியதா? அவர் நெருப்பைக் கண்டபோது தம்முடைய குடும்பத்தாரிடம் கூறினார்: கொஞ்சம் இருங்கள்; நான் நெருப்பைக் காண்கிறேன் (ஆனஸ்த்து). அதிலிருந்து ஒரு கொள்ளியை உங்களுக்கு நான் கொண்டுவரக்கூடும்; அல்லது அந்த நெருப்புக்கு அருகில் (பாதையை அறிந்து கொள்ள) ஏதாவது ஒரு வழிகாட்டல் எனக்குக் கிடைக்கக்கூடும். அங்கு சென்றதும் அவர் உரக்க அழைக்கப்பட்டார்: மூசாவே! நானே உம்முடைய இறைவன். உம்முடைய காலணிகளைக் கழற்றிவிடுவீராக! நிச்சயமாக, நீங்கள் யிதுவா’ எனும் புனிதப் பள்ளத்தாக்கில் இருக்கிறீர்கள். (20:9லி12) இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்: யிபுனிதப் பள்ளத்தாக்கு’ என்பதற்கு அருள்வளமிக்க (முபாரக்) பள்ளத்தாக்கு என்பது பொருள். யிதுவா’ என்பது அந்தப் பள்ளத்தாக்கின் பெயராகும். அதன் முதன் நிலைக்கு (சீரத்) மீட்டுவோம் (20:21). இதில் அறிவுடையோருக்கு (உலிந் நுஹா) சான்றுகள் உள்ளன (20:54). இதில் யிநுஹா’ என்பதற்கு இறையச்சம் (துகா) என்பது பொருள். உம்மிடம் கொடுத்த வாக்குறுதிக்கு நாங்கள் எங்கள் சுயவிருப்பத்தின் (மல்க்) பேரில் லிஅதாவது எங்கள் அதிகாரத்தின் பேரில்லி மாறு செய்யவில்லை. (20:87) நீங்கள் இங்கு எல்லை மீறி நடக்காதீர் கள். (அவ்வாறு செய்தால்) உங்கள்மீது என் கோபம் இறங்கும். யார்மீது என் கோபம் இறங்கியதோ அவன் வீழ்ந்து விட்டான் (ஹவா) லிஅதாவது நற்பேற்றை இழந்துவிட்டான் (ஷகிய). (20:81) மூசாவுடைய தாயாரின் உள்ளம் வெறுமையானது (ஃபாரிஃகன்) (28:10). அதாவது மூசா பற்றிய நினைப்பு தவிர வேறொன்றும் அதில் இருக்கவில்லை. என் சகோதரர் ஹாரூன் என்னைவிட நயமாகப் பேசுபவர். அவரை என்னுடன் உதவியாளராக (ரித்உ) அனுப்பிவை. அவர் என்னை உண்மைப்படுத்துவார் (என மூசா கோரினார்) (28:34). யிரித்உ’ என்பதற்கு யிகைகொடுப்பவர்’ (முஃகீஸ்), யிஉதவி செய்பவர்’ (முஈன்) என்று பொருள். அவர் என்னை மெய்ப்பிப்பதற்காக. பின்னர் இருவரின் எதிரியான அவனை அவர் பிடிக்க (யப்த்திஷ, யப்த்துஷ) முயன்றபோது... (28:19) மூசாவே! பிரமுகர்கள் உம்மைக் கொல்ல திட்டமிடுகின்றனர் (யஃதமிரூன) லிஅதாவது ஆலோசித்துவருகின்றனர் (யத்தஷாவரூன) என்று ஒரு மனிதர் கூறினார். (28:20) அவர் தம் குடும்பத்தாரிடம், (இங்கு சற்று) இருங்கள்; நான் நெருப்பைக் காண்கிறேன்; அங்கிருந்து ஒரு செய்தியை அல்லது தீ கங்கை (ஜத்வத்) உங்களிடம் கொண்டுவருகிறேன் என்றார் (28:29). யிஜத்வத்’ என்றால், தீக்கொழுந்து இல்லாத கெட்டியான மரக்கட்டை என்று பொருள். உம்மைடைய சகோதரர் மூலம் உமது புஜத்தை நாம் பலப்படுத்துவோம் (நஷுத்து). (28:35) அதாவது உமக்கு உதவுவோம். ஒரு பொருளை ஊக்கப்படுத்தினால், அதற்குப் பலம் (அள்த்) உண்டானது என்பர். இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அல்லாதோர் கூறுகின்றனர்: ஓர் எழுத்தை (சரியாக) உச்சரிக்க முடியாவிட்டால், அல்லது த, த, என்றோ, ஃப, ஃப என்றோ குழறல் ஏற் பட்டால் அதை யிமுடிச்சு’ (உக்தத்) என்பர். (இதையே, என் நாவில் உள்ள முடிச்சை அவிழ்ப்பாயாக! என மூசா வேண்டினார் (20:27) என அல்லாஹ் தெரிவிக்கின் றான்.) அவரைக் கொண்டு என் முதுகை (அஸ்ரீ) பலப்படுத்துவாயாக! (20:31) அல்லாஹ்வின்மீது பொய்யைப் புனை யாதீர்கள். அவன் உங்களை வேதனையால் அழித்துவிடுவான் (யுஸ்ஹித்தகும்) (20:61). அதாவது உங்களை அவன் நிர்மூலமாக்கி விடுவான். அவ்விருவரும் (மூசா, ஹாரூன்) உங்களது சிறந்த வழிமுறையை (முஸ்லா) அழிக்க நினைக்கின்றனர். (20:63) யிமுஸ்லா’ என்பதற்கு யிமுன்மாதிரியானது’ என்பது பொருள். இது ‘அம்ஸல்’ என்பதன் பெண்பால். சிலர், இது மார்க்கத்தைக் குறிக்கும் என்பர். முன்மாதிரியானதை (முஸ்லா, அம்ஸல்) எடுத்துக்கொள் லி என்பர். உங்கள் சதியை ஒருமுகப்படுத்துங்கள்; பிறகு அணிவகுத்து (ஸஃப்பன்) வாருங்கள் (என அவர்கள் கூறினர்). (20:64) இன்று அணிவகுப்புக்கு (ஸஃப்பு) வந்தாயா? என்று கேட்பதுண்டு. அதாவது தொழுகை நடக்கும் திடலுக்கு வந்தாயா? மூசா தம் மனதுக்குள் அச்சத்தை (கீஃபத்) உணர்ந்தார் (அவ்ஜஸ) (20:67). அதாவது ஏற்பட்ட அச்சத்தை மனதுக்குள் மறைத்துக்கொண்டார். யிகீஃபத்’ (அச்சம்), யிகவ்ஃப்’ என்பதிலிருந்து வந்தது. யிவாவு’ யியே’யாக மாறியுள்ளது. உங்களைப் பேரீச்ச மரத்தின் அடிப்பாகத்தில் சிலுவையில் அறைவேன் (என்று ஃபிர்அவ்ன் மிரட்டினான்) (20:71). அதாவது பேரீச்ச மரத்தின் அடிப்பாகத்தின் மேல். சாமிரியே! உன் விஷயம் (கத்ப்) லிஅதாவது உன் நிலைலி என்ன? என்று (மூசா) கேட்டார். (20:95) யிதீண்டாதே’ (லா மிசாஸ்) என்று கூறும் நிலையே வாழ்க்கையில் உனக்கு இருக்கும் (என்று மூசா கூறினார்) 20:97). யிமிசாஸ்’ (தொடல், தீண்டல்) என்பது யிமாஸ்ஸ’ என்பதன் வேர்ச்சொல்லாகும். அதை (நீ உருவாக்கிய காளைக் கன்றின் சிலையை) எரித்து (சாம்பலாக்கி) அதைக் கடலில் தூவுவோம் (நன்ஸிஃபன் னஹு) (என்று மூசா கூறினார்). (20:97) இங்கே நீர் தாகத்துடன் இருக்கமாட்டீர்; உம்மீது வெயிலும் படாது (என்று கூறினோம்) (20:119). அதாவது வெப்பம் இருக்காது. ‘‘நீ அவரைப் பின்தொடர்ந்து செல்’ என்று மூசாவின் சகோதரியிடம் (மூசாவின் தாயார்) கூறினார் (28:11). இதில் யிகுஸ்ஸீ’ என்றால், அவரது சுவடைப் பின்பற்றிச் செல் என்பது பொருள். அல்லது ‘அவரிடம் பேசிப்பார்’ என்ற பொருளும் கூறலாம். ‘‘உமக்கு நாம் எடுத்துரைக்கிறோம் (நகுஸ்ஸு)” (12:3) என்பதில் உள்ளதைப்போல். ‘‘அவர்கள் அறியாத வகையில் தொலைவிலிருந்து (அன் ஜுனுபின்) அவள் பார்த்தாள் (28:11). ஜுனுப், ஜனாபத், இஜ்தினாப் ஆகிய அனைத்துக்கும் பொருள் (தொலைவு, விலகியிருத்தல்) ஒன்றே. முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள்: மூசாவே! பின்னர் (நமது) திட்டப்படி (அலா கதரின்) வந்துசேர்ந்தீர் (20:40). அதாவது குறித்த நேரத்தில். நீங்கள் இருவரும் என்னை நினைவுகூர்வதில் சோர்வடைந்துவிடாதீர்கள் லிஅதாவது ஆர்வம் குன்றிவிடாதீர்கள். (20:42) அவர்களுக்காகக் கடலில் காய்ந்த (யபசன்) ஒரு பாதையை ஏற்படுத்துவீராக! (20:77) அந்தச் சமூகத்தாரின் அணிகலன்களின் சுமைகள் எங்கள்மீது ஏற்றப்பட்டன; அவற்றை வீசினோம். அவ்வாறே சாமிரியும் வீசினான். (20:87) அதாவது ஃபிர்அவ்னின் சமூகத்தாரிடம் இரவல் வாங்கிய ஆபரணங்கள். வீசினோம்: போட்டோம். வீசினான்: அவ்வாறே செய்தான். இதுவே உங்கள் இறைவன்; மூசாவின் இறைவன். அவர் மறந்துவிட்டார் (நசிய) (என்று சாமிரி சொன்னான்). (20:88) அதாவது சாமிரியும் அவன் ஆதர வாளர்களும், ‘‘மூசா, இறைவன் விஷயத் தில் தவறிழைத்து (இதை விட்டுவிட்டு எங்கோ சென்று)விட்டார்” என்று கூறினர். ஆனால், (அந்தக் காளைக் கன்று) எச்சொல்லுக்கும் பதிலளிக்காது என்பதை அவர்கள் கவனிக்க வேண்டாமா? (20:89)
3393. மாலிக் பின் ஸஅஸஆ (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், தாம் (விண் பயணத்திற்காக) அழைத்துச் செல்லப்பட்ட (மிஃராஜ்) இரவைப் பற்றி(ய செய்திகளை) எங்களுக்கு அறிவித் தார்கள்:

நான் ஐந்தாவது வானத்திற்குச் சென்றபோது, அங்கே ஹாரூன் அவர்கள் இருந்தார்கள். ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள், ‘‘இவர்கள்தான் ஹாரூன் அவர்கள். இவர்களுக்கு சலாம் சொல்லுங்கள்” என்று சொன்னார்கள். நான் அவர்களுக்கு சலாம் சொன்னேன். அவர்கள் என் சலாமுக்கு பதிலுரைத்தார்கள். பிறகு, ‘‘நல்ல சகோதரரே வருக! நல்ல நபியே வருக!” என்று சொன்னார்கள்.73

இதே நபிமொழி அனஸ் (ரலி) அவர்களிடமிருந்து வேறு இரு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில் வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 23 (அல்லாஹ் கூறுகின்றான்:) (இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில்) ஃபிர்அவ்னு டைய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தலி தம் (இறை)நம்பிக்கையை மறைத்து வைத்தி ருந்த இறைநம்பிக்கையாளர் ஒருவர் கூறலானார்: ஒரு மனிதர், ‘அல்லாஹ்தான் என் இறைவன்’ என்று கூறுகின்றார் என்பதற் காகவா அவரை நீங்கள் கொன்று விடுவீர்கள்? அவரோ உங்களுடைய இறைவனின் சார்பிலிருந்து உங்களிடம் தெளிவான சான்றுகளைக் கொண்டுவந் திருக்கிறார். அவர் பொய்யராயிருந்தால், அவருடைய பொய் அவருக்கே கேடாக அமையும். ஆனால், அவர் உண்மையாளராயிருந்தால், எந்த பயங்கர மான விளைவுகளைக் குறித்து அவர் உங்களை எச்சரிக்கை செய்கிறாரோ, அவற்றில் சில அவசியம் உங்களைத் தாக்கவே செய்யும். எவன் வரம்பு மீறுபவனாகவும் பெரும் பொய்யனாகவும் இருக்கின்றானோ அவனுக்கு அல்லாஹ் நல்வழி காட்டுவதில்லை. (40:28) பாடம் : 24 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: மேலும், (நபியே!) மூசாவின் செய்தி உமக்கு எட்டியதா? அவர் நெருப்பைக் கண்டபோது தம்முடைய குடும்பத்தாரிடம் கூறினார்: கொஞ்சம் இருங்கள்; நான் நெருப்பைக் காண்கிறேன். அதிலிருந்து ஒரு கொள்ளியை உங்களுக்கு நான் கொண்டுவரக்கூடும்; அல்லது அந்த நெருப்பிற்கு அருகில் (பாதையை அறிந்துகொள்ள) ஏதாவது ஒரு வழிகாட்டல் எனக்குக் கிடைக்கக்கூடும். அங்கு சென்றதும் அவர் உரக்க அழைக்கப்பட்டார்: மூசாவே! நானே உங்க ளுடைய இறைவன். உம்முடைய காலணிகளைக் கழற்றிவிடுவீராக! நிச்சயமாக, நீர் யிதுவா’ எனும் புனிதமான பள்ளத்தாக்கில் இருக்கிறீர். (20:9லி12) நிச்சயமாக அல்லாஹ் மூசாவுடன் (நேரடியாக) உரையாடினான். (4:164)
3395. இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘‘யூனுஸ் பின் மத்தா (அலை) அவர்களைவிட நான் சிறந்தவன் என்று (என்னைப் பற்றிக்) கூறுவது எந்த அடியாருக்கும் முறையாகாது” என்று கூறினார்கள். இவ்விதம், யூனுஸ் (அலை) அவர்களை அவர்களுடைய தந்தையுடன் இணைத்து, ‘‘மத்தாவின் மகன்” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் சொன் னார்கள்.74


அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 23 (அல்லாஹ் கூறுகின்றான்:) (இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில்) ஃபிர்அவ்னு டைய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தலி தம் (இறை)நம்பிக்கையை மறைத்து வைத்தி ருந்த இறைநம்பிக்கையாளர் ஒருவர் கூறலானார்: ஒரு மனிதர், ‘அல்லாஹ்தான் என் இறைவன்’ என்று கூறுகின்றார் என்பதற் காகவா அவரை நீங்கள் கொன்று விடுவீர்கள்? அவரோ உங்களுடைய இறைவனின் சார்பிலிருந்து உங்களிடம் தெளிவான சான்றுகளைக் கொண்டுவந் திருக்கிறார். அவர் பொய்யராயிருந்தால், அவருடைய பொய் அவருக்கே கேடாக அமையும். ஆனால், அவர் உண்மையாளராயிருந்தால், எந்த பயங்கர மான விளைவுகளைக் குறித்து அவர் உங்களை எச்சரிக்கை செய்கிறாரோ, அவற்றில் சில அவசியம் உங்களைத் தாக்கவே செய்யும். எவன் வரம்பு மீறுபவனாகவும் பெரும் பொய்யனாகவும் இருக்கின்றானோ அவனுக்கு அல்லாஹ் நல்வழி காட்டுவதில்லை. (40:28) பாடம் : 24 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: மேலும், (நபியே!) மூசாவின் செய்தி உமக்கு எட்டியதா? அவர் நெருப்பைக் கண்டபோது தம்முடைய குடும்பத்தாரிடம் கூறினார்: கொஞ்சம் இருங்கள்; நான் நெருப்பைக் காண்கிறேன். அதிலிருந்து ஒரு கொள்ளியை உங்களுக்கு நான் கொண்டுவரக்கூடும்; அல்லது அந்த நெருப்பிற்கு அருகில் (பாதையை அறிந்துகொள்ள) ஏதாவது ஒரு வழிகாட்டல் எனக்குக் கிடைக்கக்கூடும். அங்கு சென்றதும் அவர் உரக்க அழைக்கப்பட்டார்: மூசாவே! நானே உங்க ளுடைய இறைவன். உம்முடைய காலணிகளைக் கழற்றிவிடுவீராக! நிச்சயமாக, நீர் யிதுவா’ எனும் புனிதமான பள்ளத்தாக்கில் இருக்கிறீர். (20:9லி12) நிச்சயமாக அல்லாஹ் மூசாவுடன் (நேரடியாக) உரையாடினான். (4:164)
3397. இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் மதீனா நகருக்கு வந்தபோது யூதர்கள் ஒரு நாளில் நோன்பு நோற்பதைக் கண்டார்கள் லி அதாவது ஆஷூராவுடைய (முஹர்ரம் 10ஆவது) நாளில் (யூதர்கள்) நோன்பு நோற்றுவந்ததை இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் குறிப்பிடுகிறார்கள்லி யூதர்கள், ‘‘இது மாபெரும் நாள். மூசா (அலை) அவர்களை இந்த நாளில்தான் அல்லாஹ் காப்பாற்றினான்; ஃபிர்அவ்னின் கூட்டத்தாரை (கடலில்) மூழ்கடித்தான். ஆகவே, மூசா (அலை) அவர்கள் அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தும் விதத்தில் நோன்பு நோற்றார்கள்” என்று சொன்னார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘‘நான் அவர்களைவிட மூசா அவர்களுக்கு மிக நெருக்கமானவன்” என்று கூறிவிட்டு, அந்த நாளில் தாமும் நோன்பு நோற்று, தம் தோழர்களுக்கும் (கூடுதலான) நோன்பு நோற்கும்படி ஆணையிட்டார்கள்.76

அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 25 உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: (சினாய் மலைக்கு வந்து யிதவ்ராத்’ வேதத்தைப் பெற்றுச்செல்வதற்காக) மூசாவுக்கு நாம் முப்பது இரவுகளை வாக்களித்தோம். பின்னர் பத்தைச் சேர்த்து அவற்றை (நாற்பதாக) நிறைவு செய்தோம். எனவே, அவருடைய இறைவன் நிர்ண யித்த கால அளவு மொத்தம் நாற்பது இரவுகளானது. அப்போது மூசா, தம் சகோதரர் ஹாரூனிடம், ‘‘நீர் என் சமுதாயத் தாரிடையே எனக்குப் பதிலாக இருந்து சீர்திருத்தம் செய்வீராக; குழப்பம் விளைவிப்போரின் வழியைப் பின்பற்றி விடாதீர்” என்று கூறினார். நாம் குறிப்பிட்டிருந்த இடத்திற்கு மூசா வந்ததும் அவருடைய இறைவன் அவருடன் உரையாடியபோது, ‘‘என் இறைவா! எனக்கு நீ காட்சியளிப்பாயாக; நான் உன்னைப் பார்த்துக்கொள்கிறேன்” என்று கூறினார். அதற்கு அல்லாஹ், ‘‘நீர் ஒருபோதும் என்னைப் பார்க்க முடியாது; எனினும், இந்த மலையைப் பார்ப்பீராக; அது அதன் இடத்தில் நிலையாக இருந்தால் நீர் என்னைப் பார்க்கலாம்” என்று கூறினான். பின்னர் அவருடைய இறைவன் அந்த மலையில் தோன்றியபோது, அதைத் தவிடுபொடியாக்கினான். அப்போது மூசா மூர்ச்சையாகிக் கீழே சரிந்தார். பின்னர் அவர் (மூர்ச்சை) தெளிந்(து எழுந்)தபோது, ‘‘(இறைவா!) நீ தூயவன்; உன்னிடம் நான் மன்னிப்புக் கோருகிறேன்; நம்பிக்கை கொண்டோரில் நான் முதல் ஆளாவேன்” என்று கூறினார். (7:142,143) (மேலும், அல்லாஹ் கூறுகின்றான்:) பின்னர் அவருடைய இறைவன் அந்த மலையில் தோன்றியபோது, அதைத் தவிடுபொடியாக்கினான் (தக்கன்). (7:143) இதில் யிதக்’ என்பதற்கு ‘அதிரவைத்தல்’ என்பது பொருள். மற்றோர் வசனத்தில், ‘‘பூமியும் மலைகளும் தூக்கப்பட்டு ஒரேயடியாகத் தூள் தூளாக்கப்படும்” (69:14) என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான். அதாவது மலைகள் தகர்க்கப்பட்டு ஒன்றுபோல் ஆக்கப்படும். ‘‘வானங்களும் பூமியும் ஒன்றாக இணைந்திருந்த”’ (21:30) என்று அல்லாஹ் கூறுகின்றான். அதாவது ஒன்றோடு ஒன்று ஒட்டியிருந்தன. இங்கு மூலத்தில் பன்மையைக் குறிக்கும் வகையில் யிகுன்ன ரத்கன்’ என்று குறிப்பிட வில்லை; யிகானத்தா’ என்று (வானங்கள், பூமி) இருமையாகவே வந்துள்ளது. காளைக் கன்றின் மீதான பக்தி அவர்களின் உள்ளங்களில் ஊட்டப்பட்டது (உஷ்ரிபூ). (2:93) சாயமிடப்பட்ட துணிக்கு ‘(முஷர்ரப்’ என்பர். (கலந்துபோனது என்பது கருத்து.) இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அதிலிருந்து பன்னிரண்டு நீரூற்றுகள் பீறிட்டன (இன்பஜசத்) லிஅதாவது பொங்கினலி (7:160) அவர்களுக்குமேல் மலையை நாம் உயர்த்தினோம் (நதக்னா). (7:171)
3399. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

இஸ்ரவேலர்கள் மட்டும் இருந்திரா விட்டால் இறைச்சி துர்நாற்றமெடுக்காது. ஹவ்வா (ஏவாள்) அவர்கள் மட்டும் இருந்திராவிட்டால் பெண், தன் கணவனை எக்காலத்திலும் (ஆசையூட்டி) ஏமாற்ற மாட்டாள்.

இதை அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.78

அத்தியாயம் : 60

பாடம் : 26 யிதூஃபான்' என்பது பெரு வெள்ள மாகும். தொடர் இறப்புக்கும் யிதூஃபான்’ என்பர். அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: எனவே, நாம் அவர்கள்மீது வெள்ளம் (தூஃபான்), வெட்டுக்கிளிகள், செடிப் பேன்கள் (கும்மல்), தவளைகள், இரத்தம் ஆகியவற்றைத் தெளிவான சான்றுகளாக அனுப்பினோம். (7:133) யிகும்மல்’ என்பது, உண்ணிகளைப் போன்ற பேன்களைக் குறிக்கும். அல்லாஹ்வின் மீது உண்மையைத் தவிர (வேறெதையும்) கூறாமலிருப்பதே எனக்கு ஏற்றதாகும் (ஹகீக்) என்று மூசா கூறினார். (7:104) கைசேதப்பட்டார்கள் (சுகித்த ஃபீ அய்தீஹிம்). (7:149) பாடம் : 27 மூசா (அலை) அவர்களை யிகளிர்' (அலை) அவர்கள் சந்தித்த நிகழ்ச்சி79
3401. சயீத் பின் ஜுபைர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறியதாவது:

நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘நவ்ஃப் அல்பிக்காலீ என்பவர், யிகளிர்’ (அலை) அவர்களின் தோழரான மூசா (அலை) அவர்கள் இஸ்ரவேலர்களின் (இறைத்தூதரான) மூசா (அலை) அவர்கள் அல்லர்; அவர் வேறொரு மூசாதான் என்று கருதுகிறார்” என்று சொன்னேன். அதற்கு அவர்கள், ‘‘அல்லாஹ்வின் பகைவன் பொய் சொல்லிவிட்டான். உபை பின் கஅப் (ரலி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து நமக்கு அறிவித்து உள்ளார்கள்:

(ஒருமுறை) மூசா (அலை) அவர்கள் இஸ்ரவேலர்களிடையே எழுந்து நின்று உரையாற்றினார்கள். அப்போது அவர்களிடம், ‘‘மக்களிடையே மிகவும் அறிந்தவர் யார்?” என்று கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர்கள், ‘‘நான்தான்” என்று பதிலளித்துவிட்டார்கள். ஆகவே, அவர்களை அல்லாஹ் கண்டித்தான். ஏனெனில், மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘அல்லாஹ்வே அறிந்தவன்” என்று சொல்லாமல் விட்டுவிட்டார்கள்.

ஆகவே, அல்லாஹ், மூசா (அலை) அவர்களிடம், ‘‘இல்லை. இரு கடல்கள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் என் அடியார் ஒருவர் இருக்கிறார். அவர் உங்களைவிட அதிகமாக அறிந்தவர்” என்று சொன்னான். மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘என் இறைவா! அவரை நான் சந்திப்பதற்கு யார் (வழி காட்டுவார்?)” என்று கேட்டார்.

லிஅறிவிப்பாளர் அலீ பின் அப்தில்லாஹ் அல்மதீனி (ரஹ்) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள், யிஇறைவா! அவரைச் சந்திப்பதற்கு எனக்கு வழி எப்படி?› என்று மூசா (அலை) அவர்கள் கேட்டதாகவும் சொல்லியிருக்கலாம்லி

அதற்கு அல்லாஹ், ‘‘நீங்கள் ஒரு மீனை எடுத்து அதை ஒரு (ஈச்சங்) கூடையில் போட்டுக்கொள்ளுங்கள். (அப்படியே கடற்கரையோரமாக நடந்து செல்லுங்கள்.) நீங்கள் எங்கே அந்த மீனைத் தவறவிடுகிறீர்களோ அங்கேதான் அவர் இருப்பார்” என்று சொன்னான். அதன்படியே மூசா (அலை) அவர்களும் அவர்களுடைய உதவியாளர் யூஷஉ பின் நூன் அவர்களும் ஒரு மீனை எடுத்துக் கூடையில் போட்டுக்கொண்டு நடந்தார்கள். அவர்கள் ஒரு பாறையருகே சென்று சேர்ந்தபோது அங்கே படுத்து ஓய்வெடுத்தார்கள்.

உடனே மூசா (அலை) அவர்கள் தூங்கிவிட்டார்கள். மீன் குதித்து வெளி யேறிக் கடலில் விழுந்தது. அது கடலில் (சுரங்கம்போல்) வழியமைத்துக்கொண்டு (செல்லத் தொடங்கி)விட்டது. மீனின் வழியில் குறுக்கிடாதவாறு நீரோட்டத்தை அல்லாஹ் தடுத்துவிட (மீனைச் சுற்றி) ஒரு வளையம்போல் தண்ணீர் ஆகி விட்டது. மீதமிருந்த இரவும் பகலும் அவர்கள் நடந்து சென்றுகொண்டே யிருந்தார்கள்.

இறுதியில், அடுத்த நாள் வந்தபோது தம் உதவியாளரை நோக்கி, ‘‘நமது காலைச் சிற்றுண்டியைக் கொண்டுவா! நாம் நமது இந்தப் பயணத்தால் மிகவும் களைப் படைந்துவிட்டோம்” என்று மூசா (அலை) அவர்கள் சொன்னார்கள். அல்லாஹ் கட்டளையிட்ட இடத்தை மூசா (அலை) அவர்கள் தாண்டிச் செல்லும்வரை அவர்களுக்குக் களைப்பு ஏற்படவில்லை. அவர்களின் உதவியாளர் அவர்களிடம், ‘‘நாம் அந்தப் பாறையில் ஓய்வெடுக்க தங்கினோமே, பார்த்தீர்களா? அங்கேதான் நான் மீனை மறந்து (தவற விட்டு)விட்டேன். (அதை நினைவில் வைத்திருக்காதபடி) ஷைத்தான்தான் எனக்கு அதை மறக் கடித்துவிட்டான். அது வியப்பான முறையில் கடலில் வழியமைத்துக்கொண்டு (சென்று)விட்டது” என்று சொன்னார்.

மீனுக்கு அது (தப்பிக்க) வழியாகவும், அவ்விருவருக்கும் அது வியப்பாகவும் அமைந்தது. மூசா (அலை) அவர்கள் அந்த உதவியாளரிடம், ‘‘அதுதான் நாம் தேடிக்கொண்டிருந்த இடம்” என்று சொன்னார்கள். உடனே அவர்கள் இருவரும் வந்த வழியே திரும்பிச் சென்றார்கள். இறுதியில், அந்தப் பாறையை அடைந்தார்கள். அங்கே ஒரு மனிதர் தம்மை முழுவதுமாக ஆடையால் போர்த்தியவராக (அமர்ந்து) இருந்தார். மூசா (அலை) அவர்கள் அவருக்கு சலாம் கூற, அம்மனிதர் அவர்களுக்குப் பதில் சலாம் சொன்னார்.

பிறகு, ‘‘உங்களுடைய (இந்தப்) பகுதி யில் (அறியப்படாத) சலாம் (உங்களுக்கு மட்டும்) எப்படி (வந்தது? நீங்கள் யார்?)” என்று களிர் வினவினார். மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘நான்தான் மூசா” என்று பதிலளித்தார்கள். அதற்கு அம்மனிதர், ‘‘இஸ்ரவேலர்களின் (இறைத்தூதரான) மூசாவா” என்று கேட்டார். மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘ஆம். உங்களுக்குக் கற்றுத் தரப்பட்டுள்ள அறிவிலிருந்து எனக்கும் (சிறிது) நீங்கள் கற்றுத்தருவதற்காக நான் உங்களிடம் வந்திருக்கின்றேன்” என்று சொன்னார்கள்.

அதற்கு அவர், ‘‘மூசாவே! அல்லாஹ் எனக்குக் கற்றுத்தந்த ஓர் அறிவு என்னி டம் உள்ளது. அதை நீங்கள் அறியமாட்டீர் கள்; அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கற்றுத்தந்த ஒருவகை அறிவு உங்களிடம் உள்ளது. அதை நான் அறியமாட்டேன்” என்று சொன்னார்.

மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘நான் உங்க ளைத் தொடர்ந்து வரட்டுமா?” என்று கேட்டார்கள். அவர், ‘‘உங்களால் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது. நீங்கள் அறியாத விஷயத்தை எப்படிச் சகித்துக்கொண்டிருப்பீர்கள்?” என்று கேட்டார். அதற்கு மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘இன்ஷா அல்லாஹ் (இறைவன் நாடினால்) நீங்கள் என்னைப் பொறுமையாளராகக் காண்பீர்கள். எந்த விவகாரத்திலும் உங்களுக்கு நான் மாறு செய்யமாட்டேன்” என்று சொன்னார்கள்.

பிறகு இருவரும் கடற்கரையோரத்தில் நடந்து சென்றார்கள். அப்போது மரக்கலம் ஒன்று அவர்களைக் கடந்து சென்றது. அதன் உரிமையாளர்(களான ஏழைத் தொழிலாளர்)களிடம் தங்களை ஏற்றிச்செல்லும்படி பேசினார்கள். அவர்கள் களிர் (அலை) அவர்களை அடையாளம் கண்டு அவர்களை வாடகை கேட்காமல் ஏற்றிச்சென்றார்கள்.

அவர்கள் இருவரும் மரக்கலம் ஏறியபோது சிட்டுக்குருவி ஒன்று வந்து மரக்கலத்தின் விளிம்பின் மீது விழுந்தது. பிறகு அது கடலில் (அலகால்) ஒரு முறை அல்லது இருமுறை கொத்தி (நீர் அருந்தி)யது. உடனே மூசா (அலை) அவர்களிடம் களிர் (அலை), ‘‘மூசாவே! இந்தச் சிட்டுக்குருவி தன் அலகால் (கொத்தி நீரருந்தியதால்) இந்தக் கடலிலிருந்து எவ்வளவு (நீரை) எடுத்திருக்குமோ அந்த அளவுதான் என் அறிவும் உங்கள் அறிவும் அல்லாஹ்வின் அறிவிலிருந்து கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது” என்று கூறி னார்கள்.

அப்போது கிள்ர் ஒரு கோடரியை எடுத்து மரக்கலத்தின் (அடித்தளப்) பலகை ஒன்றைக் கழற்றிவிட்டார்கள். களிர் (அலை) அவர்கள் வாய்ச்சியின் உதவி யால் (மரக்கலத்தின்) பலகையைக் கழற்றிய பின்புதான் மூசா (அலை) அவர்களுக்குத் தெரியவந்தது. உடனே மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘என்ன காரியம் செய்துவிட்டீர் கள்? வாடகை இல்லாமலே நம்மை ஏற்றி வந்தவர்களின் மரக்கலத்தை வேண்டு மென்றே ஓட்டையாக்கிவிட்டீர்களே! அதில் சவாரி செய்பவர்களை மூழ்கடிக் கவா (இப்படிச் செய்தீர்கள்)? நீங்கள் மிகப்பெரும் (கொடுஞ்)செயலைச் செய்து விட்டீர்கள்” என்று சொன்னார்கள்.

களிர் (அலை) அவர்கள், ‘‘உங்களால் என்னுடன் பொறுமையோடு இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?” என்றார்கள். மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘நான் மறந்துவிட்டதை வைத்து என்னைத் தண்டித்து (போகச் சொல்லி)விடாதீர்கள். என் விஷயத்தில் கடுமையாக நடந்துகொள்ளாதீர்கள்” என்று சொன்னார்கள். ஆக, மூசா (அலை) அவர்கள் முதல் தடவையாகப் பொறுமை யிழந்தது அவர்கள் மறந்து போனதால்தான்.

(பிறகு) கடலிலிருந்து அவர்கள் வெளியேறியபோது சிறுவர்களுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவனைக் கடந்து சென்றார்கள். களிர் (அலை) அவர்கள் அச்சிறுவனின் தலையைப் பிடித்து, தமது கையால் இப்படிப் பிடுங்கி (தனியே எடுத்து)விட்டார்கள்.

லிஇந்த இடத்தில் அறிவிப்பாளர் கஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள், தம் விரல்நுனிகளை எதையோ பறிப்பதைப்போல் காட்டி சைகை செய்தார்கள்லி

அப்போது மூசா (அலை) அவர்கள் களிர் (அலை) அவர்களிடம், ‘‘ஒரு பாவமும் அறியாத ஒரு (பச்சிளம்) உயிரை யல்லவா நீங்கள் கொன்றுவிட்டீர்கள்? அவன் வேறெந்த உயிரையும் பறிக்க வில்லையே? நீங்கள் மிகவும் தீய செயலைச் செய்துவிட்டீர்கள்” என்று கூறி னார்கள். அதற்கு களிர் (அலை) அவர்கள், ‘‘நீங்கள் என்னுடன் பொறுமையாக இருக்க முடியாது” என்று நான் (முன்பே) சொல்ல வில்லையா?” என்று சொன்னார்கள். மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘இதற்குப் பின்னால் நான் உங்களிடம் ஏதாவது (விளக்கம்) கேட்டால் என்னை உங்களுடன் வைத்தி ருக்காதீர்கள். என்னிடமிருந்து (பிரிந்து செல்ல) உங்களுக்குத் தக்க காரணம் கிடைத்துவிட்டது” என்றார்கள்.

மீண்டும் இருவரும் நடந்தார்கள். இறுதியில், ஓர் ஊருக்கு வந்தார்கள். அந்த ஊர் மக்களிடம் உணவு கேட்டார் கள். ஆனால், அவர்கள் அவ்விருவரையும் உபசரிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். அந்த ஊரில் சாய்ந்தபடி கீழே விழலாமா என யோசித்துக்கொண்டிருந்த சுவர் ஒன்றை இருவரும் கண்டார்கள். (இதைக் கண்ட) உடனே களிர் (அலை) அவர்கள் (இந்தச் சுவரை நிலை நிறுத்துவோம் என்பதற்கு அடையாளமாக) தம் கையால் இப்படிச் சைகை செய்தார்கள்.

லிஅறிவிப்பாளர் சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள் மேலே ஏதோ ஒரு பொருளைத் தடவுவது போல் சைகை காட்டினார்கள்லி

லிமேலும், அறிவிப்பாளர் அலீ பின் அப்தில்லாஹ் அல்மதீனீ (ரஹ்) அவர்கள், ‘‘சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள் யிசாய்ந்தபடி’ என்னும் வார்த்தையை ஒரேயொரு முறைதான் சொல்லக் கேட்டேன்” என்று கூறுகிறார்.லி

மூசா (அலை) அவர்கள், ‘‘இந்த சமுதாயத்தாரிடம் நாம் வந்து (உணவுகேட்டு)ம் அவர்கள் நமக்கு உணவளிக்கவும் இல்லை; விருந்துபசாரம் செய்யவு மில்லை (அவ்வாறிருந்தும்) வேண்டுமென்றே நீங்கள் அவர்களுடைய சுவரைச் செப்பனிட்டுள்ளீர்கள். நீங்கள் விரும்பியிருந்தால் அதற்குக் கூலி வாங்கியிருக்கலாம்” என்றார்கள். களிர் (அலை) அவர்கள், ‘‘இதுதான் நானும் நீங்களும் பிரிய வேண் டிய நேரம். உங்களால் பொறுமையாக இருக்க முடியாத விஷயங்களின் விளக் கத்தை நான் உங்களுக்கு (இப்போது) அறி வித்துவிடுகிறேன்” என்று கூறினார்கள்.

லிநபி (ஸல்) அவர்கள், யிமூசா (அலை) அவர்கள் பொறுமையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நாம் விரும்பினோம். அவ்வாறிருந்தால், அல்லாஹ் அவ்விரு வரின் நிகழ்ச்சிகள் பற்றி (இன்னும் நிறைய) எடுத்துரைத்திருப்பான்’ என்று சொன்னார்கள். அறிவிப்பாளர் சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள்கூறினார்கள்: ‘‘மூசா பொறுமையாக இருந்திருப்பாரே யானால் அவ்விருவர் பற்றி(ய நிறைய செய்திகள்) நமக்கு அறிவிக்கப்பட்டிருக் கும்” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறி னார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள், ‘‘அவர்களுக்கு முன்னே ஒரு மன்னன் ஆளும் பகுதி இருந்தது. அவன் ஒவ்வொரு பழுதில்லாத ஒழுங்கான மரக்கலத்தையும் நிர்பந்தமாக அபகரித்துக்கொண்டிருந்தான். மேலும், அந்தச் சிறுவனுடைய விஷயம் என்னவெனில், அவன் இறைமறுப்பாள னாக இருந்தான் (கான காஃபிரன்). அவனுடைய தாய் தந்தையர் இறைநம்பிக்கை யாளர்களாக இருந்தனர்” என்று கூறினார்கள்.

அறிவிப்பாளர் அலீ பின் அப்தில்லாஹ் அல்மதீனீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார் கள்: பிறகு சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்கள் என்னிடம், ‘‘அம்ர் பின் தீனார் (ரஹ்) அவர்கள் இப்படி ஓதுவதை இரண்டு முறை கேட்டு நான் அதை அவர்களிடமிருந்து ம”ம் செய்திருக்கிறேன்.

சுஃப்யான் பின் உயைனா (ரஹ்) அவர்களிடம், ‘‘இதை அம்ர் பின் தீனார் (ரஹ்) அவர்களிடமிருந்து நீங்கள் ம”ம் செய்தீர்களா? அல்லது அம்ர் பின் தீனாரிடமிருந்து கேட்பதற்கு முன்பு வெறெந்த மனிதரிடமிருந்தாவது அதை ம”ம் செய்தீர்களா?” என்று கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர்கள், ‘‘வேறெவரிட மிருந்து இதை நான் ம”ம் செய்வேன்? அம்ர் பின் தீனாரிடமிருந்து அதை என்னைத் தவிர வேறெவராவது அறிவித் திருக்கிறார்களா? அவரிடமிருந்து இரண்டு அல்லது மூன்று முறை நான் செவியுற்று அதை ம”ம் செய்திருக்கிறேன்” என்று சொன்னார்கள். 81


அத்தியாயம் : 60

பாடம் 28
3403. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

இஸ்ரவேலர்களுக்கு, ‘‘(ஊருக்குள் நுழையும்போது) அதன் வாசலில், சிரம் தாழ்த்தியவாறும் யிஹித்தத்துன்’ (யிபாவமன்னிப்புக் கோருகிறோம்’) என்று சொல்லியவாறும் நுழையுங்கள்” என்று கட்டளையிடப்பட்டது. ஆனால், அவர்கள் (யிஹித்தத்துன்’ என்னும் சொல்லை யிஹின்தத்துன்’லிகோதுமை என்று) மாற்றி விட்டார்கள்; தங்கள் புட்டங்களால் தவழ்ந்தபடி (ஊருக்குள்) நுழைந்தார்கள்; மேலும், தீட்டப்படாத ஒரு கோதுமைக்குள் ஒரு தானிய வித்து என்று சொன்னார் கள்.82

இதை அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.


அத்தியாயம் : 60

பாடம் 28
3405. அப்துல்லாஹ் பின் மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் ஒருமுறை (போரில் கிடைத்த பொருட்களைப்) பங்கிட் டார்கள். அப்போது ஒருமனிதர், ‘‘நிச்சயம் இது அல்லாஹ்வின் திருப்தி நாடப்படாத பங்கீடாகும்” என்று (அதிருப்தியுடன்) கூறினார். நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று அதைத் தெரிவித்தேன். (அதைக் கேட்டு) அவர்கள் கோபமடைந்தார்கள். எந்த அளவுக்கென்றால் கோப(த்தின் அடையாள)த்தை நான் அவர்களின் முகத்தில் கண்டேன்.

பிறகு, ‘‘மூசா (அலை) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் கருணை புரிவானாக! இதை விட மிக அதிகமாக அவர் புண்படுத்தப் பட்டார்; இருப்பினும் அவர் (பொறுமை யுடன்) சகித்துக்கொண்டார்” என்று சொன் னார்கள்.84

அத்தியாயம் : 60