பாடம் : 14 கணவன் மனைவிக்கும் மனைவி கணவனுக்கும் அன்பளிப்பு வழங்குவது இப்ராஹீம் அந்நகஈ (ரஹ்) அவர்கள், ‘‘கணவனும் மனைவியும் ஒருவருக் கொருவர் அன்பளிப்பு வழங்குவது செல்லும்” என்று கூறினார்கள். ‘‘கணவன் மனைவிக்கோ, மனைவி கணவனுக்கோ அன்பளிப்பு வழங்கினால், தமது அன்பளிப்பை அவர்கள் திரும்பப் பெற்றுக்கொள்ளக் கூடாது” என்று உமர் பின் அப்தில் அஸீஸ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் நோய்வாய்ப்பட்ட போது, ஆயிஷா (ரலி) அவர்களின் வீட்டில் தங்கி, சிகிச்சை பெற்றுக்கொள்ள விரும்பி, தம் மற்ற துணைவியரிடம் நபியவர்கள் அனுமதி கேட்டார்கள். (மற்ற துணைவியர் தம் நாட்களை ஆயிஷா (ரலி) அவர்களுக்கு அன்பளிப்புச் செய் தார்கள்.) மேலும், ‘‘தான் கொடுத்த அன்பளிப் பைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொள்பவன், தான் கக்கிய வாந்தியைத் தானே தின்கின்ற நாயைப் போன்றவன் ஆவான்” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். முஹம்மத் பின் முஸ்லிம் அஸ்ஸுஹ்ரீ (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: ஒருவர் தம் மனைவியிடம், ‘‘உனது மணக்கொடையில் (மஹ்ரில்) சிறிதளவை அல்லது உன் மணக்கொடை முழுவதையும் எனக்கு அன்பளிப்பாகக் கொடுத்து விடு” என்று கேட்டார். (அவளும் கொடுத்துவிட்டாள்.) சிறிது காலம்தான் கழிந்திருக்கும். அதற்குள் அவளை அவர் விவாகரத்துச் செய்துவிட்டார். எனவே, அவள் மஹ்ரைத் திருப்பிக் கேட்டாள். அவர் அவளை ஏமாற்றி (மோசடியாக மஹ்ரைப் பெற்று) இருந்தால், அவர் அவளிடம் அதைத் திருப்பிக் கொடுத்துவிட வேண்டும். அப்பெண் அவருக்கு அதை மனப்பூர்வமாகக் கொடுத்திருந்து, அதை அவளிடமிருந்து மோசடி எதுவும் செய்யாமல் அவளுடைய முழுச் சம்மதத்துடன் பெற்றிருந்தால் அவர் அதைத் திருப்பித் தராமல் தாமே வைத்துக்கொள்ளலாம். உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின்றான்: பெண்களுக்கு அவர்களின் மணக்கொடையை மனமுவந்து வழங்குங்கள். அதில் எதையேனும் அவர்கள் மனமு வந்து உங்களுக்கு விட்டுக்கொடுத்தால் அதை மனநிறைவுடனும் மகிழ்வுடனும் நீங்கள் உண்ணலாம். (4:4)
2589. நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

தன் அன்பளிப்பைத் திரும்பப் பெறுபவன், வாந்தியெடுத்த பிறகு அதை மீண்டும் தின்கின்ற நாயைப் போன்றவன் ஆவான்.15

இதை இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 15 கணவன் இருக்கும்போது ஒரு பெண் கணவன் அல்லாதவருக்கு அன்பளிப்பு வழங்குவதும் தன் அடிமையை அவள் விடுதலை செய்வதும் செல்லும்; அவள் பேதையாக இல்லாமலிருந்தால். அவள் பேதை யாக இருந்தால் செல்லாது. உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: அல்லாஹ் உங்களு(டைய வாழ்க்கை)க்கு ஆதாரமாக அமைத்துள்ள உங்கள் செல்வங்களை விவரமறியாதவர் களிடம் கொடுக்காதீர்கள். (4.:5)
2591. அஸ்மா பின்த் அபீபக்ர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், ‘‘(தாராளமாக நல்வழியில்) செலவழிப்பாயாக; எண்ணி எண்ணி(ச் செலவழித்து)க் கொண்டிராதே. அல்லாஹ்வும் உனக்கு எண்ணி எண்ணியே தருவான். (பையில்) முடிந்துவைத்துக்கொள்ளாதே! அல்லாஹ் வும் உன் விஷயத்தில் (தன் அருளை) முடிந்து வைத்துக்கொள்வான்” என்று (என்னிடம்) கூறினார்கள்.


அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 15 கணவன் இருக்கும்போது ஒரு பெண் கணவன் அல்லாதவருக்கு அன்பளிப்பு வழங்குவதும் தன் அடிமையை அவள் விடுதலை செய்வதும் செல்லும்; அவள் பேதையாக இல்லாமலிருந்தால். அவள் பேதை யாக இருந்தால் செல்லாது. உயர்ந்தோன் அல்லாஹ் கூறுகின் றான்: அல்லாஹ் உங்களு(டைய வாழ்க்கை)க்கு ஆதாரமாக அமைத்துள்ள உங்கள் செல்வங்களை விவரமறியாதவர் களிடம் கொடுக்காதீர்கள். (4.:5)
2593. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பயணம் மேற்கொள்ள விரும்பினால், தம் துணைவியரிடையே (எவரைத் தம்முடன் அழைத்துச் செல்வது என்று) சீட்டுக் குலுக்கிப் போடுவார்கள். யாரது பெயர் (குலுக்கலில்) வருகிறதோ அவரைத் தம்முடன் அழைத்துக்கொண்டு புறப்படுவார்கள்.

தம் துணைவியரில் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரது பகலையும் இரவையும் பங்கிட்டு வந்தார்கள். ஆனால், சவ்தா பின்த் ஸம்ஆ (ரலி) அவர்கள் மட்டும் தமது பகலையும் இரவையும் நபி (ஸல்) அவர்களின் (பிரியத்திற்குரிய) மனைவியான ஆயிஷா (ரலி) அவர்களுக்கு அன்பளிப்பாக வழங்கிவிட்டார்கள். அதன் வாயிலாக, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் அன்பைப் பெறுவதே அவரது நோக்கம்.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 16 யாருக்கு முதலில் அன்பளிப்பு வழங்குவது?
2595. ஆயிஷா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நான் (நபி (ஸல்) அவர்களிடம்), ‘‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! எனக்கு அண்டை வீட்டுக்காரர்கள் இருவர் உள்ளனர். அவர்களில் யாருக்கு நான் அன்பளிப்பு வழங்க வேண்டும்?” என்று கேட்டேன். ‘‘அவ்விருவரில் எவரது வாசல் உன் வீட்டு வாசலுக்கு அருகிலுள்ளதோ அவருக்கு அன்பளிப்பு வழங்கு” என்று கூறி னார்கள்.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 17 தகுந்த காரணத்துக்காக அன்ப ளிப்பை ஏற்காமலிருப்பது ‘‘அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர் களது காலத்தில் அன்பளிப்பு அன்பளிப் பாக இருந்தது; இன்று அது இலஞ்சமாக மாறிவிட்டது” என்று உமர் பின் அப்தில் அஸீஸ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறினார்கள்.
2597. அபூஹுமைத் அஸ்ஸாஇதீ (ரலி)அவர்கள் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்கள் ‘அஸ்த்’ என்னும் குலத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதரை ஸகாத் வசூலிப்பவராக நியமித்தார்கள். அவர் யிஇப்னுல் லுத்பிய்யா’ என்று அழைக்கப் பட்டுவந்தார். அவர் (ஸகாத் வசூலித் துக்கொண்டு) வந்தபோது, ‘‘இது உங்களுக் குரியது; இது எனக்கு அன்பளிப்பாக வழங்கப்பட்டது” என்று கூறினார்.

அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘‘இவர் தம் தந்தையின் வீட்டில் அல்லது தாயின் வீட்டில் உட்கார்ந்துகொண்டு, தமக்கு அன்பளிப்புக் கிடைக்கிறதா, இல்லையா என்று பார்க்கட்டுமே! என் உயிர் யார் கையில் உள்ளதோ அ(ந்த இறை)வன்மீது சத்தியமாக! உங்களில் யாரேனும் (அதில்) ஒன்றை (முறைகேடாக)ப் பெற்றிருந்தால், அதை அவர் தமது பிடரியில் சுமந்துகொண்டு மறுமை நாளன்று வருவார்.

அது ஒட்டகமாக இருந்தால் கனைத்துக் கொண்டிருக்கும்; பசுவாகவோ ஆடாகவோ இருந்தால் கத்திக்கொண்டிருக்கும்” என்று கூறினார்கள்.

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் அக் குள்களின் வெண்மையை நாங்கள் பார்க் கும் அளவுக்குத் தம் கைகளை உயர்த்தி, ‘‘இறைவா! (உன் செய்தியை மக்களுக்கு) நான் எடுத்துரைத்துவிட்டேன் அல்லவா? நான் எடுத்துரைத்துவிட்டேன் அல்லவா?” என்று மும்முறை கூறினார்கள்.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 19 (அன்பளிப்பு) அடிமையையும் பொருளையும் கைப்பற்றல் எப்படி?17 இப்னு உமர் (ரலி) அவர்கள் கூறி னார்கள்: நான் ஒரு முரட்டு இளம் ஒட்டகத்தின் மீது (பயணித்துக்கொண்டு) இருந்தேன்; அதை நபி (ஸல்) அவர்கள் விலைக்கு வாங்கினார்கள். பின்னர், ‘‘அப்துல்லாஹ்வே! இது உனக்கு (அன்பளிப்பு)” என்று நபியவர்கள் கூறினார்கள்.18
2599. மிஸ்வர் பின் மக்ரமா (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சில அங்கிகளைப் பங்கிட்டார்கள்; ஆனால், என் தந்தை (மக்ரமாவு)க்கு ஒன்றும் கொடுக்கவில்லை. என் தந்தை மக்ரமா (ரலி) அவர்கள், ‘‘என் அன்பு மகனே! என்னுடன் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் வா!” என்று கூறினார்கள். நான் அவர்களுடன் சென்றேன். என் தந்தை, ‘‘நீ போய், எனக்காக நபி (ஸல்) அவர்களைக் கூப்பிடு” என்று கூற, நான் நபி (ஸல்) அவர்களை என் தந்தைக்காக அழைத்தேன்; நபி (ஸல்) அவர்கள் வெளியே வந்தார்கள்.

அவர்கள்மீது அந்த அங்கிகளில் ஒன்று இருந்தது. அவர்கள், ‘‘நாம் உமக்காக இதை (யாருக்கும் தராமல்) எடுத்து வைத்திருந்தோம்” என்று கூறினார்கள். என் தந்தை மக்ரமா (ரலி) அவர்கள் அதைப் பார்த்துவிட்டு, ‘யிமக்ரமா திருப்தியடைந் தான்” என்று கூறினார்கள்.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 21 ஒருவர் தர வேண்டிய கடனை அன்பளிப்பாக வழங்குவது யிஇதற்கு அனுமதியுண்டு’ என ஹகம் பின் (உ(த்)தைபா (ரஹ்) அவர்கள் கூறு கிறார்கள். ஹுசைன் பின் அலீ (ரலி) அவர்கள் தமக்கு ஒரு மனிதர் தர வேண்டிய கடனை அன்பளிப்புச் செய்தார்கள். ‘‘யார்மீது ஒரு கடன் இருக்கிறதோ, அதை அவர் கொடுத்துவிடட்டும்! அல்லது உரியவரிடம் (மன்னிப்புக் கேட்டு) விமோசனம் பெறட்டும்!” என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: என் தந்தை தம்மீது கடன் உள்ள நிலையில் கொல்லப்பட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் என் தந்தைக்குக் கடன் கொடுத்தவர்களிடம், என் தோட்டத்தின் கனிகளைப் பெற்றுக்கொள்ளும்படியும் (மீதியிருந்த கடனைத் தள்ளுபடி செய்து) என் தந்தைக்கு (மன்னிப்பு வழங்கி) விமோசனம் அளிக்கும்படியும் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.
2601. ஜாபிர் பின் அப்தில்லாஹ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

என் தந்தை உஹுத் போரின்போது தியாகியாகக் கொல்லப்பட்டார்கள். கடன் காரர்கள் தங்கள் உரிமைகள் விஷயத்தில் (கடனைத் திரும்பப் பெறுவதில்) கடுமையாக நடந்துகொண்டார்கள். நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று (இது பற்றிப்) பேசினேன். என் தந்தைக்குக் கடன் கொடுத்தவர்களிடம், என் தோட்டத்தின் கனிகளைப் பெற்றுக் கொண்டு, (மீதியுள்ள கடனை மன்னித்து) விமோசனம் அளிக்கும்படி நபியவர் கள் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.

ஆனால், அவர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். ஆகவே, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் தோட்டத்தை அவர்களிடம் கொடுக்கவுமில்லை; கனிகளைப் பறித்து அவர்களுக்குத் தரவுமில்லை. மாறாக, ‘‘நான் உன்னிடம் நாளை வருவேன்” என்று கூறினார்கள். அவ்வாறே, (அடுத்த நாள்) காலையில் எங்களிடம் வந்தார்கள். பேரீச்ச மரங்களுக்கிடையே சுற்றி வந்து, அதன் கனிகளில் வளம் உண்டாகப் பிரார்த்தித்தார்கள்.

நான் அவற்றைப் பறித்துக் கடன்காரர் களின் உரிமைகளை நிறைவேற்றினேன். அதன் பழங்களில் சிறிதளவு எங்களுக்கு எஞ்சியது.

பிறகு, நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அமர்ந்திருந்தபொழுது அவர்களிடம் வந்து, நடந்ததைத் தெரிவித்தேன். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அங்கு அமர்ந்திருந்த உமர் (ரலி) அவர்களிடம், ‘‘உமரே! கேளுங்கள்” என்றார்கள். அப்போது உமர் (ரலி) அவர்கள், ‘‘தாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர்தான் என்று நாங்கள் அறிந்திருக்கவில்லையா? அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! தாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர்தான்” என்று கூறினார்கள்.

இந்த ஹதீஸ் இரு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில் வந்துள்ளது.

அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 23 கைவசம் பெற்றுக்கொள்ளப்பட்ட அன்பளிப்பும், பெற்றுக்கொள்ளப் படாத அன்பளிப்பும், பங்கிடப்பட்ட அன்பளிப்பும், பங்கிடப்படாத அன்பளிப்பும் நபி (ஸல்) அவர்களும் அவர்களின் தோழர்களும் யிஹவாஸின்’ குலத்தாருக்கு, அவர்களிடமிருந்து போர்ச் செல்வங்களாக தாங்கள் பெற்றவற்றை அவை பங்கிடப் படாத நிலையிலேயே அன்பளிப்புச் செய்துவிட்டார்கள்.
2603. ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

நான் பள்ளிவாசலில் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்றேன்; எனக்கு (என்னிடம் வாங்கிய ஒட்டகத்தின் விலையைச்) செலுத்தி எனக்கு அதிகமாகவும் தந் தார்கள்.


அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 23 கைவசம் பெற்றுக்கொள்ளப்பட்ட அன்பளிப்பும், பெற்றுக்கொள்ளப் படாத அன்பளிப்பும், பங்கிடப்பட்ட அன்பளிப்பும், பங்கிடப்படாத அன்பளிப்பும் நபி (ஸல்) அவர்களும் அவர்களின் தோழர்களும் யிஹவாஸின்’ குலத்தாருக்கு, அவர்களிடமிருந்து போர்ச் செல்வங்களாக தாங்கள் பெற்றவற்றை அவை பங்கிடப் படாத நிலையிலேயே அன்பளிப்புச் செய்துவிட்டார்கள்.
2605. சஹ்ல் பின் சஅத் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஒரு பானம் (பால்) கொண்டு வரப்பட்டது; அப்போது அவர்களின் வலப் பக்கத்தில் ஒரு சிறுவரும் அவர்களின் இடப் பக்கத்தில் முதியவர்கள் சிலரும் இருந்தனர். நபி (ஸல்) அவர்கள் சிறுவரை நோக்கி, ‘‘இவர்களுக்கு (இந்தப் பாலைக்) கொடுப்பதற்கு எனக்கு அனுமதி தரு கிறாயா?” என்று கேட்டார்கள்.

அச்சிறுவர், ‘‘மாட்டேன். அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! தங்களிடமிருந்து எனக்குக் கிடைக்கக்கூடிய (நற்)பேற்றை வேறெ வருக்காகவும் நான் விட்டுத்தரமாட்டேன்” என்று கூறினார். ஆகவே, நபி (ஸல்) அவர்கள் அந்தப் பானத்தைச் சிறுவரின் கையிலேயே வைத்தார்கள்.


அத்தியாயம் : 50

பாடம் : 24 பலர் பலருக்கு அன்பளிப்புச் செய்தல்
2607. மர்வான் பின் அல் ஹகம், மிஸ்வர் பின் மக்ரமா (ரலி) ஆகி யோர் கூறியதாவது:

நபி (ஸல்) அவர்களிடம் யிஹவாஸின்’ தூதுக்குழுவினர் முஸ்லிம்களாக வந்த போது அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம், தங்கள் செல்வங்களையும் போர்க்கைதி களையும் தங்களிடம் திருப்பித் தந்துவிடும் படி கேட்டனர். நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘‘என்னுடன் நீங்கள் பார்க்கின்ற (இந்தப்) படைவீரர்களும் இருக்கின்றனர். உண்மை பேசுவது எனக்கு மிகவும் விருப்பமான தாகும். (உங்கள்) போர்க் கைதிகள், அல்லது (உங்கள்) செல்வம் ஆகிய இரண் டில் ஏதேனும் ஒன்றை நீங்கள் தேர்ந்தெடுத் துக்கொள்ளுங்கள். நான் (உங்களை) எதிர் பார்த்துக் காத்திருந்தேன்” என்று கூறி னார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தாயிஃப் நகரத்தி லிருந்து புறப்பட்ட நேரத்திலிருந்து பத்துக்கு மேற்பட்ட இரவுகள் அவர்களை எதிர்பார்த்திருந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் போர்ச் செல்வங்கள், அல்லது போர்க் கைதிகள் ஆகிய இரண்டில் ஒன்றைத்தான் திருப்பித் தருவார்கள் என்று அவர்களுக் குத் தெளிவாகிவிட்டபோது, ‘‘நாங்கள் எங்கள் போர்க்கைதிகளையே திரும்பப் பெற்றுக்கொள்கிறோம்” என்று கூறினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் முஸ்லிம்களி டையே எழுந்து நின்று, அல்லாஹ்வை அவனது தகுதிக்கேற்ப புகழ்ந்தார்கள்.

பிறகு, ‘‘இறைவாழ்த்துக்குப்பின்! (முஸ்லிம்களே!) உங்களுடைய இந்தச் சகோதரர்கள் மனம் திருந்தி நம்மிடம் வந்துள்ளனர். அவர்களிடம் அவர்களுடைய போர்க் கைதிகளைத் திரும்பக் கொடுத்துவிடலாமென நான் கருதுகிறேன். உங்களில் எவர் இதற்கு மனப்பூர்வமாகச் சம்மதிக்கிறாரோ அவர் அவ்வாறே செய்யட்டும். (போர்க் கைதிகளை விடுதலை செய்யட்டும்.) எவர் நமக்கு (இனி) அல்லாஹ் முதன் முதலாக வழங்கவிருக்கும் செல்வத் திலிருந்து அவருக்கு நாம் கொடுக்கின்ற வரை தமது பங்கைத் தாமே வைத்துக் கொள்ள விரும்புகின்றாரோ, அவர் அவ்வாறே செய்யட்டும்; (அதுவரை தம்மிடமே வைத்துக்கொள்ளட்டும்)” என்று கூறினார்கள்.

மக்கள், ‘‘அல்லாஹ்வின் தூதரே! நாங்கள் மனப்பூர்வமாக அவர்களிடம் (அவர்களுடைய உறவினர்களான போர்க் கைதிகளைத் திருப்பித்) தந்துவிடுகிறோம்” என்று கூறினார்கள்.

அப்போது அவர்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள், ‘‘உங்களில் எவர் சம்மதிக்கிறார்; எவர் சம்மதிக்கவில்லை என்பது எமக்குத் தெரியாது. ஆகையால், நீங்கள் திரும்பிச் செல்லுங்கள். உங்கள் தலைவர்கள் வந்து (உங்கள் முடிவை) நம்மிடம் தெரிவிக்கட் டும்” என்று கூறினார்கள். பிறகு அவர்கள் (தலைவர்கள்) நபி (ஸல்) அவர்களிடம் திரும்பி வந்து, போர்க் கைதிகளைத் திருப்பித் தர மனப்பூர்வமாகச் சம்மதிப்ப தாகத் தெரிவித்தார்கள்.

அத்தியாயம் : 50